باید در کویر باشی و زمین ترک خورده و خشکی و خشکسالی ببینی تا لذت بارش باران خدا را درک کنی...
آسمان بالاخره در کویر گریست؛ اما ای کاش قدری زودتر یا قدری دیرتر می گریست تا بغض نکنی که چرا آن روز، آنجا که قنداقه ای روی دست بود و دستی بسوی آسمان، نگریستی...
سلامٌ علی الطفلِ الصغیر